نوروز را دوست دارم
هر روز، بر سر سفره ی خاکستری ام
هفت سین می چینم
س س س س س س س
و چون این آینه را می گذارم بر سر سفره
هفت سینم دوچندان می نماید
س س س س س س س س س س س س س س
و فردا نیز برایم روزی نو است
و سفره ی دیروزم هنوز پهن است
و باز می چینم
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
و من این چنین، پس از چندی، سفره ام را این چنین جمع نشدنی می بینم
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
.
.
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
س س س س س س س س س س س س س س
گویی سفره ی روز نو چیده ام
ولی چقدر تکراری به نظر می رسد
بگذار سفره ای نو برای نوروز بچینم
سفره ای خاکستری
ولی نه با هفت سین
می خواهم این سفره را با میلیون ها خوراکی نامسموم پر کنم
بدون آینه
می خواهم این چنین هر روز
غنچه ای با درخشش نور نوروز
شکوفه دهد
