زندگی پرتقالی

تا حالا شده فکر کنیم که اگه تا الان پرتقال نخورده باشیم، کسی بتونه دقیقا برای ما توصیف کنه که پرتقال چه مزه ای داره و خوردنش چه حسی به آدم میده؟! آیا برای منی که (فرضا) پرتقال نخوردم کسی میتونه تمام و کمال طعم پرتقال رو توصیف کنه؟ اگه فرض کنیم که به بهترین شکل ممکن کسی بتونه این توصیف رو انجام بده ولی باز هم تفاوت خیلی خیلی زیادی وجود داره وقتی که من خودم برای اولین بار شروع به خوردن پرتقال می کنم.در واقع، دونستن این که پرتقال چه مزه ایه هیچ موقع نمیتونه جای تجربه ی مزه ی پرتقال رو بگیره. حالا باید از خودمون بپرسیم که زندگی هم می تونه مثل پرتقال باشه؟

 

هر چقدر هم که بدونیم که زندگی چطوریه و دنیا چه خصوصیاتی داره هیچ وقت جای تجربه ی زندگی و و خصوصیاتش رو نمی گیره. زندگی رو باید تجربه کرد. اگر می دونیم که تو زندگی باید صداقت داشت، باید زندگی صادقانه ای رو تجربه کرد. و در این تجربه کردنه که ما به معنای واقعی با صداقت مواجه میشیم، با زندگی مواجه میشیم. دزدی نکردن تو زندگی رو فقط باید تجربه کرد. و زندگی تماما فرصتیه در مقابل ما برای تجربه کردن. یک فرصت برای دانستن زیباییِ زندگی تجربه و ساخت یک زندگی زیباست. این زندگیِ پرتقالیه. هر چقدر که بخوای می تونی بدونی ولی اگه گازش بزنی یه چیز دیگه است ...