هر چی بیشتر فکر میکنم بیشتر به این نتیجه میرسم که میل جنسی، sexual desire یا اون چیزی که بهش شهوت یا عامیانه ترش، حشر میگن، یک نوع خود خواهیه. البته شخصا خودخواهی رو چیز بدی نمیدونم چون هر عملی در عمیق ترین حالت ممکن خودخواهیه. ولی تو یه سطح ساده میشه گفت که وقتی میزان میل جنسی زیاد میشه انسان فقط به ارضا شدن خودش فکر میکنه. البته فقط در مورد انسان نیست. تا حالا خروس ها رو دیدین؟! خروس ها بعد یه مدت کوتاهی میل جنسیشون به ماکزیمم خودش میرسه و به هر طریقی به فکر ارضای خودشونن. حتی شخصا دیدم که خروسی توی یه پارک شروع به سکس با یه اردک کرد. این رفتار رو ما توی آدما هم کم نمیبینیم. از خود ارضایی و سکس های عادی بگیرین تا سکس انسان با حیوانات. همه ی این رفتار ها نشون میدن که میل جنسی وقتی تو یه موجود زیاد میشه دیگه اون موجود به چیزی غیر از ارضای خودش و به بیان دیگه به چیزی غیر از خودش فکر نمیکنه.
این رفتار در مقابل عشقه. عشق به معنای رایجی که وجود داره از خصوصیات بارزش اهمیت دادن به دیگریه (حتی خیلی موقع ها به معنی اهمیت دادن به دیگری حتی بیشتر از خود). تو عشق، عاشق مراقب معشوقه. همیشه نگرانشه. ناراحتیای معشوق ناراحتی های عاشقه و خوشحالی های معشوق هم خوش حالی های عاشقه. کاری نداریم که آیا اصلا چنین عشقی وجود داره یا نه. کاری هم نداریم که اصلا چنین عشقی مناسبه یا نه. ولی هر چی که هست عشق حالات این چنینی رو برای عاشق و معشوق بوجود می آره (حداقل بطور موقت). این رفتار نمونه ی کاملی از اهمیت دادن به دیگریه و از این نظر در تقابل با میل جنسیه. و حالا داستان زمانی جالب میشه که میل جنسی و عشق بخوان با هم ترکیب بشن!!!
شکی نیست که توی ازدواج خیلی از همسرا تو روابط جنسیشون، مخصوصا بعد از مدت دو سه ساله بعد از ازدواج، کمتر به ارضای همسرشون توجه می کنن. قطعا این رفتار تاثیرات ناپسندی رو تو رابطه ی زناشویی این آدما ایجاد میکنه ولی این موضوع مد نظر نیست. بلکه موضوع سر انسان عاشقیه که میل جنسی هم داره. و رفتار های خاصی رو باید ایجاد کنه. انسانی که عاشقه، موقع سکس باید به ارضای همسرش توجه کامل داشته باشه. باید حواسش باشه که تو شرایطی که ممکنه برای همسرش بوجود بیاد، ممکنه سکسش رو نیمه کاره ول کنه و یا حتی اصلا شروع نکنه. باید حواسش باشه که ارضای همسرش اگه بیشتر از ارضای خودش اهمیت نداشته باشه کمتر هم نداره.
یه چنین رفتاری تناقض آمیز نیست. بلکه اولویت بندی شده است. یعنی اول عشق، بعد شهوت. به خاطر این اولویت بندیه که یه انسان هم میتونه عاشق باشه و هم از لحاظ بیولوژیکی، یک حیوان که میل جنسی هم داره و حتی میل جنسیش رو فقط از طریق رابطه ی عاشقانه اش برطرف میکنه. شاید بخاطر همینه که تو زبان انگلیسی to make love به معنی سکس داشتنه. اونم البته سکسی که اولویت عشق رو داره. این رفتار بیشتر خصوصیت معروف دو بعدی بودن انسان رو نشون میده. این خصوصیت معروف که انسان از جسم و روح تشکیل شده. و این ترتیب اولویت بندیه که خیلی مهمه. همین ترتیب اولویت بندیه که نشون میده ما مثل خروس هاییم یا یه چیزی بیشتر از اونا.
